İstanbul'un soğuk insanları arasında yaşamaya alışmak
Kabul etmek ya da benimsemek
Kaybolmak en ücra köşelerde ölümü beklemek.
Severek sevilmeyi ummak.
İstanbul'da yaşadığın yıllar bir zaman kaybı.
Taş yığını arasında bir tür işkence
Karmaşık yollarda yönünü belirlemek.
Adım adım gelen ölümü beklemek.
Kaybolduğunu anladığın an kendini aramak.
Yaşadığın halde yaşamadığını hissetmek.
Denizinden nefret etmek.
Sonra gidip kanalizasyon da yuzmek .
Karanlık bir gece gibi aydınlığı beklemek
İstanbul olabilmek için karanlığı gozetlemek.
Beklediğini bildiğin halde beklemeyi ummak.
Severken sevilmeyi ummak.
Aslinda tüm mesele sevebilmek
Eğer sen seversen her şeyin güzel olacağını hissetmek
Hislerine güvenmek ve yanilmamayi ummak
Umudunu yitirdiğini an kendini kaybetmek.
Sevilmediğini anladığın an azrail ile tanismak....
"Hislerine güvenmek ve yanılmamayı ummak"
YanıtlaSilkesinlikle suanki durumumu özetlemişsin. Kalabalık, soğuk şehir. Orada yaşamasam da kaçmam için yeterli sebepler var. Ama belki sevmeye çalışırsan düzelir. Emeğine sağlık:)
İstanbul'da yasayan insanların çoğu İstanbul'u sevmez ama İstanbul'dan da kopanlar azdır. Bu ister iş imkanları olsun ister alisilmislik olsun. Okul yıllarında ki gibi sevmediğin ders zor gelir ve bir öğretmen sana o dersi sevdirdiginde kolay olur her sey. Eğer seversek kolaylasir yaşamak. Teşekkür ederim değerli yorumun için.
SilAslında tüm mesele sevebilmek. Emeğine sağlık.
YanıtlaSilMutlulugun anahtarı. 😊
Sil