Kayıtsız doğanlar ile başlamaz mı cehalet?
Nefret kusarken, gözlerinden kan gelmez mi?
Peki ya gerçeklerle yüzleşmek!
Savaş meydanlarında anlatılmaz mı?
Gülen insan portresi ararken buldum kendimi.
Cesetler arasında yürürken kaybettiğim korkum sardı beni.
Yaşımla boğulurken irkildim aniden uykudan.
ve kan kokusu sardı bedenimi.
Mazgaldan çıkan o iğrenç koku kapladı tüm kenti.
Soğuk hava ile başlayan ilk kar taneleri...
Nerede olduğunu bilemeyen sarhoş toplumlar,
Hayali bir gerçek ile yaşamaya mecburlar.
Savaşlar var olmak zorunda mı gerçekten?
Bir toplum izlerken, Ölmek zorunda mı tüm gençler?
Üşüyen insanların yıkanan beyinleri.
Öldürmüştü herkesi insan beyinli maymunlar.
Peki, Ölmek zorunlu mu?
Belki bir gün ölümlerin bittiği bir güne uyanırız.Emeğine sağlık
YanıtlaSilTüm ümidimiz bu. Yorumunuz icin tesekkur ederim.
SilHer geçen gün üstüne koyuyorsun Uğur kardeşim o değil yazının karakter tipi göz yorucu değil mi :)
YanıtlaSilDüşüncen gercekten beni mutlu etti. Tesekkur ederim. Yazi karakterine gelirsek ben de fark ettim ama sen soyleyince degistirmem gerektigini netlestirdim. :)
SilSon cümle insanı düşündürüyor.. Yüreğine sağlık
YanıtlaSilTesekkur ederim. Zaten dusunulmesi gereken bir olay degil midir.
SilHer şeyiyle gayet anlamlı, güzel.Uğur, uzuyor şiirler farkındayım. Kutluyorum seni.Ablan:)
YanıtlaSilTesekkur ederim ablam. Ben de faekindayim ama su siralar biraz kisir donem. En son yazdigimdan beri kelimeleri bir araya getirip cumle kuramiyorum.
SilÖnce öyle karışır onlar, ama sonra nerelere yerleşirler, inanamazsın.Bol esinler Uğur.Sevgiler oğlum :)
SilBiraz zaman gerekliymiş sadece. :)
SilHarika olmuş...
YanıtlaSilTeşekkür ederim. :)
Sil