Sessiz kaldım hep, güneşin batışı gibi,
Sevdiğime, sevdiğim diyemedim.
Umutsuz kaldım, güneşin sabah doğma ihtimali gibi,
Sevdiğime, seviyorum diyemedim.
İçtiğim sigaralar, boğazımı yakarken,
Bir gece daha son buldu, sessizce.
Diyemedim işte, gözyaşlarım yanağımda,
Son kez baktım, derin bir nefesle sigaramdan.
Bir elveda bile diyemedim,
Son kez sevdim belki, bu hayatı terk edecekmişcesine.
Son bir kez, "elveda" diyemedim...
Suskun kaldım, gecenin en karanlık saatinde,
İçimde fırtınalar, tüm dünyayı titretiyordu.
Farkında mıydın ki?
Belki son bir ihtimalle, sabaha kadar bekledim.
Sağlık olsun...
Yorumlar
Yorum Gönder