Kötülerin dünyasında iyi bir insan olmaya çalışıyoruz. Saçma geliyor bazen, ama böyle olması gerektiğine inanıyorum. En zor günlerimde bazen bir şişe birada buluyorum kendimi, bazen de deli bir dalgayla ıslanıyorum bir sahilde. Her sabah kendi odamda uyansam da, hayat beni hep bilinmedik yerlere sürüklüyor.
Ah, ne demiştim ki ben? Kurduğum en saçma cümleydi belki de. Kötülerin arasında iyi bir insan olabilir mi gerçekten? Bir bilene sorsak, anlatır mı bize? Gerçekleri yaşamadan önce yaşayan insanlar gibi davransaydım, kötü biri olur muydum? Gözlerimi kapatmayı öğrensem, o kadar işlemiş ki göz kapaklarıma, yağmur sesinde bir çocuk ağlarken bile kulaklarımı tıkasam, yine de görür müydüm kan revan sokakları?
Bir de hep iyi kalmayı başarmış insanlar var. Hayatları boyunca iyiliği seçmiş olanlar. Peki, ben neyim? İyi mi, kötü mü? Neyim lan ben?
Öylesine yazılmış şey çokça şeyler anlatıyor ama.. insan okudukça kendi iç dünyasına yansıtılan bir yazı olmuş zannımca.. Keyif verici ama bir o kadar da his uyandıran...
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Uyku öncesi yazdığım öylesine bir yazıydı. Yazdıktan sonra uykumun kaçması da cefasi oldu bana.
SilZaman zaman herkes sorguluyordur kendini bence, iyi miyim kötü müyüm diye. Sanırım cevap kendimizde.
YanıtlaSilBenim düşüncem de tam bu yönde. Ama bu sorgu ne kadar sıklıkla yapılıyor.
Sil