Baharlarım, yıllar önce yok oldu zaten.
Malum, küresel ısınma mevzuları!
Bazen geçmişe bakıyorum, kendi gölgeme.
Korkuyorum ondan ve beni takip etmesinden.
Karanlığı bilmekten nefret ediyorum.
Git diyemiyorum.
Kendime sorular soruyorum.
"Uğur olarak ne yaptın?"
Cevap vermiyorum, susuyorum.
Çünkü korkaklık tüm ruhuma işlemiş.
Dilim dönmüyor ki söylemeye.
Oysa küresel ısınmalar da soğuğa dönüyor.
Baharlar belki yok oluyor, ama yeni mevsimler doğuyor.
Korkaklığın bedeli ise kaybetmekten öteye geçemiyor.
Susuyorum çünkü konuşacak insanlar etrafımda yok oluyor.
Susuyorum çünkü insanlar benden kaçıyor.
Gerçeklerden,
Hayattan,
Korkmaktan ise hep korkuyor...
Susmak ya da kaçmak ,sorunu ertelemektir :) Kalemine sağlık :)
YanıtlaSilKonuşulması gereken her yerde konuşulmalı susulmamalı. Teşekkür ederim.. :)
SilYazında kendimden de bir şeyler gördüm, çok güzek olmuş :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :))
Sil