Ana içeriğe atla

Akacak Zehir Saklı Kalmaz


Bir hiçliğin ortasında, koca bir sefalet,  
Sek içtim anıları, ziyan ettim, kaybettim.  

Aynanın karşısında; süslenmiş, giyinmiş,  
Çıkmış dışarı, sokaklarda gördüm seni,  
Ağlıyor, ağlıyor, gözleriyle dökülen zaman.  

Sen sakın üzülme, geçecek bunlar da,  
Hayat dediğin, elbet bir gün bitecek.  
Anılardan bir parça zehir akacak,  
Ve o zehir, vücudunu kavuracak, yakacak.  

Gerçeklerle yüzleşmek, üzmesin seni,  
Biliyorum ve biliyorsun aslında, yaşadığımız hayali.  
Dersin ortasında terk etme, ağırdır vebali,  
Son olan başlangıçtır, başlangıcın sonu ise hep bir adım geri.  

Her adımda bir kayıp, her kayıpta bir iz,  
Zamanın içinde kaybolan bir yansıma,  
Belki de tüm bu sancı, bir arayışın sonucu,  
Ama her arayış, sonunda bir gerçeği doğurur.  


Yorumlar

  1. Başlangıcın sonunu hiç düşünmemiştim :) Kalemine sağlık :)

    YanıtlaSil
  2. Yok ama!...yaz yaz diyorum Uğur, iki satırla derin vurdun. Kalemine sağlık oğlum. Esinlerin bol osun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. :) Aslında bir gün sizinle bir şiir çalışması yapmak isterim. Güzel şeyler çıkacağından eminim. :)

      Sil
    2. Dilerim yaparız o çalışmayı Uğur oğlum. Sağ ol :)

      Sil
  3. Sek içtim anıları,ziyan ettim.
    Tebrik ederim. Daha doğrusu acısını yazmış bir insana ne denir bilmem. Çünkü ben acı çektiğimde yoktu kimse. O halde daha güzel günlerde daha güzel şeyler yazmaya davet edeyim sizi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öncelikle teşekkür ediyorum. Ama ne yaptıysam yapayım hiç bir güzel günümde güzel şeyler yazamadım. Belki acılardan besleniyoruz ondandır. Dileğin içinde ayrıca teşekkür ederim.

      Sil
  4. Kaleminize sağlık. Bayıldım.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder