Bıktım!!!!!!!

İnsanlar neden böyle? Neden? Neden? Tamam seni anlıyorum da neden beni anlamıyorsun? Sen üzülmeyeceksin diye her seferinde ben mi üzüleyim? İstediğin ne oturayım kıçımın üstüne bok gibi bir hayatta bok gibi mi yaşayayım? Anlamıyorum bak. Cidden anlamıyorum. Daha doğrusu anlayamıyorum. Bu kadar bencillik yeter ya. En son çekip gideceğim öyle arkamdan bakacaksın. Belki gitme diyemezsin çünkü o dilini ben kapıyı kırarken yutacaksın. İnsanın üzerine bu kadar gelinmez. Ne yapayım odama kapanayım çıkmayayım. Yük mü oluyorum sana? Eğer öyleyse söyle ben giderim hayatınızdan. Gerekirse bu hayattan da giderim benim için hiç bir sorun yok bunu bil istiyorum. Şu an içimden geçenleri hiç bilmiyorsun hiç. En kötüsü de ne biliyor musun? Ben şimdi sabaha kadar gözü yaşlı bir şekilde öylece bakacağım ya boşluğa. Sabah ise hiç bir şey olmamış gibi hayata devam edeceğim. Gözümde ki yaşları görme sen. İçime akan yaşları zaten hiç görmedin bu zamana kadar. Çocukken bile yaşattığın acıları kimse yaşatmadı bana. Mesela senden başkası kafamı yastığa gömüp hıçkıra hıçkıra ağlamama sebep olmadı. Hayır madem işin yok benle. Üzüyorum ben seni o zaman s.ri çekicen gideceğim hayatından. Ama bu sefer arkamdan babamı göndermek yok tamam mı. Bu sefer harbi harbi yok olacağım. Sen yeter ki o tek kelimeyi söyle bana. Gerisi bende karışmaaaaa.........