Klasik düşünceler sapağındayım,
Aklımda hep aynı sen.
Gökyüzüne uzanan yalnızlar durağındayım,
Yıldızlar parlak, tıpkı senin gibi.
Elimde eski bir gitar,
Vururum tellerine, bir güzel dinlerim.
O ses var ya, beni benden alır,
Aynı sen, her zaman sen.
Otobüsler gelir, gider,
Kimisi durmadan, kimisi durur,
Ben ise, seni beklerim,
Çünkü karşımda gördüğüm, yine aynı sen.
Şiirler yazarım durmadan, yorulmadan,
Sonra yırtar, atarım.
Sahipsiz taşları toplarım yoldan,
Sahiplenirim, koyarım başucuma.
Neyse, ben uyuyorum artık,
Evet, biraz erken biliyorum.
Kıvrılıyorum şöyle bir köşeye,
Rüyamda gördüğüm ise, yine aynı sen...
Yıllar önce benzeri bir ruh hali yaşamıştım.Araya uzaklık girince yolda filan bazı kişileri ona benzetirdim :)
YanıtlaSilDemek ki benim yaşadıklarım normal şeyler. O zaman korkmaya gerek yok. :)
SilNormal normal :)
SilO zaman devam yaşamaya ve hüzünlenmeye. Her türlü benzetmelere, üzülmeye ve gülmeye aynen devam. :)
SilVe ben yazıyorum her gün,yazdıklarımsa aynı sen. Kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim. :)
SilŞiirin bitiş kısmı çok güzel, çok samimi geldi. Yüreğinize sağlık :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :))
SilÇok güzel bir şiir olmuş. Video ise çok iyi fikir.
YanıtlaSilŞiiri ve videoyu beğenmene sevindim çok teşekkür ederim. :)
SilSatır sonlarında ki ''aynı sen '' beni benden aldı.
YanıtlaSilÇok güzel yazmışsın kalemine sağlık. :)
Teşekkür ederim. :)
SilBu şiir aynı sen olmuş, senden olmuş, çokta güzel olmuş..
YanıtlaSilTeşekkür ederim...
Sil