Toprak ve Su

Toprak ve su gibi;

Bağımsız ama muhtaç kendimize.

Sen ve ben gibi;

Kalıcı değiliz bu diyarda.

Bir bardak çay dünyayı anlatır,

Sessiz kalmış yıllar sırdaşlığı hatırlatır.

Sahibine sadık bir köpek sevgiyi anımsatır,

Ama senin yokluğun, bana kendimi anlatır.

Sıradan geldik, sıradan gideceğiz elbet.

Sonra koptu gürültü, kıyamet.

İsyan benlik değil ki;

Beceremez bu sefalet.

Aklıma gelmedin bugün,

Yine de, ne olur beni affet...