Kötülerin dünyasında iyi insan olmaya çalışıyoruz. Çok saçma gelse de bu eylem bana, böyle olması gerektiğine inanıyorum. Bazen bir şişe birada buluyorum kendimi en zor günlerim de, bazen de bir sahil de ıslatıyorum kendimi deli bir dalga ile. Her sabah uyandığım kendi odam olsa da hayat beni sürüyor en bilinmedik yerlere...
Ah ne demiştim ki ben, kurmuş olduğum en saçma cümleydi zaten. Kötü insanların arasında kalan iyi insan olur mu gerçekten? Bir bilene sorsak anlatır mı? Gerçekleri gerçek olmadan yaşayan insanlar gibi yapsaydım eğer ben de kötü bir insan olurmuydumki. Kapatmaksa gözleri, o kadar işlemiş ki göz kapaklarıma, yağmur sesinde bile çocuk aglarken, tıkasam kulaklarımı görür mu en gerçekliği ile kan revan olmuş sokakları.
Bir de iyi insanlar var. Hayatları boyunca iyi olmuş insanlar. Peki ben neyim. Kötü müyüm, iyi miyim? Neyim lan ben...
(Öylesine yazılmış bir şey. )
Öylesine yazılmış şey çokça şeyler anlatıyor ama.. insan okudukça kendi iç dünyasına yansıtılan bir yazı olmuş zannımca.. Keyif verici ama bir o kadar da his uyandıran...
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Uyku öncesi yazdığım öylesine bir yazıydı. Yazdıktan sonra uykumun kaçması da cefasi oldu bana.
SilZaman zaman herkes sorguluyordur kendini bence, iyi miyim kötü müyüm diye. Sanırım cevap kendimizde.
YanıtlaSilBenim düşüncem de tam bu yönde. Ama bu sorgu ne kadar sıklıkla yapılıyor.
Sil