Klasik düşünceler sapağındayım.
Aklımda, hep aynı sen.
Gökyüzüne uzanan yalnızlar durağındayım.
Yıldızlar ise çok parlak, aynı sen.
Elimde eski bir gitar.
Vururum tellerine ve bir güzel dinlerim.
O ses varya beni benden alan.
Aynı sen.
Otobüsler gelir gider.
Kimisi ise durmadan gider.
Kimiside durur ben binmem.
Seni beklerim öylece.
Çünkü karşımda gördüğüm aynı sen.
Şiirler yazarım durmadan, yorulmadan.
Sonra yırtar atarım.
Sahipsiz taşları toplarım yoldan.
Sahiplenirim onlara, koyarım baş ucuma.
Neyse ben uyuyorum artık.
Evet, biraz erken biliyorum.
Kıvrılıyorum şöyle bir köşeye.
Rüyamda gördüğüm ise aynı sen...
Yıllar önce benzeri bir ruh hali yaşamıştım.Araya uzaklık girince yolda filan bazı kişileri ona benzetirdim :)
YanıtlaSilDemek ki benim yaşadıklarım normal şeyler. O zaman korkmaya gerek yok. :)
SilNormal normal :)
SilO zaman devam yaşamaya ve hüzünlenmeye. Her türlü benzetmelere, üzülmeye ve gülmeye aynen devam. :)
SilVe ben yazıyorum her gün,yazdıklarımsa aynı sen. Kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim. :)
SilŞiirin bitiş kısmı çok güzel, çok samimi geldi. Yüreğinize sağlık :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :))
SilÇok güzel bir şiir olmuş. Video ise çok iyi fikir.
YanıtlaSilŞiiri ve videoyu beğenmene sevindim çok teşekkür ederim. :)
SilSatır sonlarında ki ''aynı sen '' beni benden aldı.
YanıtlaSilÇok güzel yazmışsın kalemine sağlık. :)
Teşekkür ederim. :)
SilBu şiir aynı sen olmuş, senden olmuş, çokta güzel olmuş..
YanıtlaSilTeşekkür ederim...
Sil