Bir Garip Korku

Bedenimi sardı bir korku, seni gördüğüm an ürperdim.

Yağmurla ıslanmış kalbim, hissetmemeliydi varlığını.

Tutulmasına izin veremezdim, bir daha asla.

Yasa boğuldum, kapattım gözlerimi o anda.

Sus dedim, sus! Konuşma şimdi.

Eğer konuşursan, on yıl önceki gibi yankılanır sesin kulaklarımda.

Tutunacak bir yer aradım; titrek bir dal, boş bir umut,

Ama duramıyordum ayakta.

Ve o an kendime rastladım, ruhuma sarıldım sımsıkı.

Bedenim çözülüyor, hissettiğim her anda yavaş yavaş.

Adımlarım ters istikamette, gözlerimde ince bir yaş.

Başım zonkluyor; içimde fırtınalar, bir büyük savaş.

Yine de yürüyorum sessizliğe doğru,

Dilimde unutulmuş bir şarkının ezgisiyle.