İmkansızlıktan öteye gidemeyiz.
Sevemeyiz bir şeyi öylece, nedensiz.
Azınlık ve azgınlık toplumlar arası çatışma.
Hiç bir şey olmamışcasına oturup izleyemeyiz.
Göremeyiz onları;
Açlığı,
Susuzluğu,
Sevgisizliği.
Ama oturduk mu bir kenara; seyredemeyiz umutsuzluğu.
Hele ki teknolojinin kral olduğu bu devirde;
Dönüyorsa dünya hala,
Ve zaman durmamışsa eğer.
O zaman bağıracaksın;
Tüm gücünle sessizliğe.
Haykıracaksın geleceğe.
Bir önceki yazımı da okumayı ihmal etmeyin. Saygılar efem :D
 |
| Tükeniş |
O haldeee iiiiiiissssssyaaaaaaaannnnnn geriye bir avuç yalan yalan yalan.... Çok güzel dostum eline sağlık.
YanıtlaSilteşekkür ederim de isyana gerek yok sanırım demi :D
SilGün gelip insanlık olarak haykırırız dilerim.
YanıtlaSilBeklentimiz o yönde. Dünyanın her metrekaresine özgürlük ve eşitlik dileği ile.
SilSusmak ve düzene ayak uydurmak en kolay olanı.
YanıtlaSilNe gerek var şimdi rahatımızı bozmaya, değil mi ama!? :)
Cem Kazan'ın dileğine katılıyorum. Eline sağlık. :)
Suskunluğumuzu bu şekilde dışa aktarıyoruz sesimizi böyle çıkartmaya çalışıyoruz bazen işte. İnsan içindekileri teker teker atmaya başlıyor. Ve yetinmiyor daha ilerisi olan çığlığa dönüşüyor. Teşekkür ederim yorumunuz için.
Silİnsanlığın geleceği son noktadır bu :(
YanıtlaSil