Kısmen uyanık bir dünyada yaşıyorum.
Sağa sola savrulan yapraklar gibiyim.
Kalemimde saklı kalan mürekkebe söylüyorum.
Göğe bakıp bulutlara özeniyorum.
Gece olup gün biter ya, o an anlarsın.
Saat gelir dalar ya uykuya, herkes o an.
Ben, o göz bebeklere tavana dikilmiş insanlardanım
ve göğe bakıp yıldızlara özenmekteyim.
Bir ses yükselir semaya, kapalı gözler açılır
Karanlık sonlanır, aydınlık gelir baş ucuna şimdi.
Ayaklanır insanlar sessizce, iş; güç; zaman.
Ben, o bizi aydınlatan güneşe özenirim.
Önceki yazılarıma da bir göz atabilirsiniz.
Vicdan İzi |
Yüreğinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş *-*
YanıtlaSilEline sağlık Uğur :)
YanıtlaSilÇok güzel, yüreğinize sağlık :)
YanıtlaSil