Başlamak lazımdı bir yerlerden;
Sönmeyi bekleyen ışıklar gibi olmadan.
Yaşamaya mecbur olmaktı, tüm yaptığım.
Serseri ruhum la birlikte; sonsuza dek.
Yürümek lazımdı bu yolu yorulmadan;
Çıktığımız yokuşlara ise aldırmadan.
Bazen yetişmek için hep koşardım.
Akılsız beynim nedense kendime denk.
Olumlu yada olumsuz düşüncelerinizi yorumla bildirirseniz beni çok mutlu edersiniz. Önceki yazılarıma da bir göz atabilirsiniz.
'Bazen yetişmek için hep koşardım.'Bu cümle beni yakın hissettirdi bu yayına...Çok güzel olmuş yüreğine sağlık *-*
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :)
SilAklına hakaret etme :( Çok güzeldi oraya kadar.'Arzuladığım bir yere gelene dek' vs.yakışırdı oraya Uğur.Çünkü manalı bir şiir.Ve senin aklından çıkmış.Sakın bana kırılma.Üzülürüm.Sevgilerimle oğlum.Yaz bol bol.Bol esinler dilerim.Ece teyzen :)
YanıtlaSilÖncelikle teşekkür ederim :) Aklıma hakaret etmedim. Aslında yazarken ne göre yazıyorum hiç bir fikrim yok onu söyleyebilirim. Bilincim tamamen kapalı bir şekilde odak noktam kayana kadar yazıyorum.
SilYazınca insan, okumaya doyamıyor. Kendinden ifadeler veya duygular arıyor yorgun kelimelerde, buldum sizin cümlelerinizde, satırlarınızda, yüreğinize sağlık
YanıtlaSilBu güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Silblog keşif etkinliğinden geliyorum... bende beklerim, sevgiler....
YanıtlaSilwww.kelepirkitapci.blogspo.com.tr
Merhabaa, blogunuzu keşif etkinliğinde gördüm takibe aldım hemen. Bende kendi bloguma beklerim :)
YanıtlaSilSönmeyi bekleyen ışıklar gibi... Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. :)
SilSanırım bu konuda çok başarılısınız. Çok güzel yazılarınız var. Bende bloguma beklerim sevgiler :)
YanıtlaSilBeni başarılı gördüğünüz için teşekkür ederim. :)
SilKalemine ve de yüreğine sağlık...
YanıtlaSil